Curriculum Vitae

In verband met een bestuur waar ik in zit mocht ik bij sollicitatiegesprekken 
aanwezig zijn. Twee kandidaten, één functie. 
De gesprekken verliepen nogal standaard saai, het aftikken van 
alle verplichte CV hokjes. Gedaan. Afgerond. Goed. Beide kandidaten 
gekwalificeerd, met de juiste papieren en veel zin in de functie.

Het gesprek werd pas interessant toen één van de kandidaten op ons aandringen meer over zichzelf vertelde tussen en buiten de lijnen
van haar CV door. Waar ze vandaan kwam,
waar haar hart sneller van ging kloppen, met wie ze haar leven deelde.
Hoe ze tig opleidingen was begonnen en uiteindelijk was gestrand. 
12 ambachten, 13 ongelukken en daarna pas richting. 

Het maakte haar kwetsbaarder in deze
 context maar ze kwam voor mij toen pas tot leven. Alsof ze uit
 haar papieren CV stapte en haar gezicht liet zien. 
We zagen haar bij wijze van spreken al in functie. We vielen voor
 haar zelf-inzicht en charme, haar doorleefde eigen verhaal en 
oprechtheid. Zie de mens! En haar curriculum vitae (=levensloop) 
tot nu toe.

Ik moest denken aan een gedicht van de Poolse Wislawa Szymborska:


Vervang landschappen door adressen

en wankele herinneringen door vaste data.
Van alle liefdes volstaat de echtelijke,

en van de kinderen alleen die welke geboren zijn.

Wie jou kent is belangrijker dan wie jij kent.

Reizen alleen indien buitenlands.

Lidmaatschappen waarvan, maar niet waarom.

Onderscheidingen zonder waarvoor.


Schrijf zo alsof je nooit met jezelf hebt gepraat

en altijd ver uit je eigen buurt bent gebleven.



Ik was op een verjaardag van een vriend die ik gerust een zoekende ziel zou willen noemen. Maar omdat hij zoekt, vindt hij ook. En omdat hij niet voor één gat te vangen is, durft hij te onderzoeken en proberen. Omdat hij kleur bekent, heeft hij kleurrijke vrienden. Hij is met een spannend nieuw project bezig en liet ons vanmiddag een filmpje zien van zijn voortgang. Wie niet waagt die niet wint. Ik moest denken aan zijn levensloop tot nu toe. Aan die van mensen om mij heen. 
Aan mijn eigen dwaalwegen, probeersels, zoeken en soms vinden. 
Het is voor de meesten geen lineair proces, geen rechte weg zonder hobbels. 
Schrijf van heel dichtbij. Alsof je veel met jezelf hebt gepraat.

19. december 2014 by Claartje Kruijff
Categories: Blog | Reacties uitgeschakeld voor Curriculum Vitae