Het geloven waard
Toen de nieuwe paus op het Sint Pieter plein zijn eerste publieke opwachting maakte,
was ik meer dan ontroerd. Een leider, een machtig figuur, die eerst vraagt of de mensen voor hem willen bidden. Je hoorde de doodse stilte door de televisie heen, zelfs hier achter mijn televisie kon ik een speld horen vallen. Historisch. Wat was ik daar graag bij geweest. Vol van verlangen en ontroering dacht ik: Eindelijk iemand waar ik in kan geloven, die mijn geloof waardig is. Een geloofwaardig leider. Een geestelijk leider. Zou het?
Want wat is het heerlijk als je in iemand kunt geloven, als er iemand is die een betrouwbare koers vaart, als een kompas door de morele mist heen. Die het goede voorbeeld geeft. Die doet wat hij zegt. Die integer is en eerlijk. Nederig. Die ons voorleeft. Ik hoop het vurig dat deze paus niet door de mand valt. En dat hij ook daadwerkelijk iets aan dat machtige instituut, aan zijn curie, kan veranderen. Want hij zou zomaar hard en snel van zijn voetstuk kunnen vallen. Je hoort nu al mensen zeggen dat hij een ‘hype’ is en te makkelijk scoort en populair doet.
Maar wat zegt het verlangen naar een geloofwaardig leider over mij? En over al die mensen met mij? En dat ik niet cynisch wil zijn of worden ook al zegt mijn verstand het tegenovergestelde? Alsof ik steeds weer wil kiezen om voor de volle 100 procent in iemand te geloven tegen mijn verstand in.
En hoe zit het met en bij mij dan? Ben ik wel geloofwaardig? Ben ik een geloofwaardig leider op mijn m2? Van mijn gezin? In mijn vriendenkring? Op mijn werk? Doe ik wat ik zeg?
Vaar ik een zuivere koers? Of kom ik, als ik eerlijk ben mijzelf vaker tegen en stel ik mijzelf daarin ook teleur?
Het antwoord is: ja. Maar tegelijk wil ik mijzelf tegen het licht blijven houden. Mijn eigen geloofwaardigheid toetsen. Vanuit deze kritische houding- ook naar mijzelf toe- wil ik er voor kiezen om te blijven geloven en hopen op mensen die het geloven en vertrouwen waard zijn. Want ze zijn er. Dat weet ik zeker. Misschien veel dichterbij dan wij denken. Om ons heen. Misschien kunnen wij het zelf ook zijn of steeds vaker worden; het geloven waard.