Wie ben ik

Mijn achtergrond is misschien wat onalledaags, maar anderzijds erg van deze tijd denk ik. Niet religieus opgevoed heb ik als zoekende ziel mijn weg gevonden naar de kerk. En mijn zoektocht is nog lang niet afgelopen!

In 1995 rondde ik mijn studie psychologie in Leiden af. Na mijn studie werkte ik zeven jaar op het gebied van Human Capital en Performance bij een Amerikaanse firma, Accenture, waarvan drie jaar in Amsterdam en vier jaar in Londen.

Tijdens het voorbereiden van onze huwelijksdienst raakte ik onder de indruk van de gesprekken die ik had met de desbetreffende priester. Hij was orthodox katholiek en hoewel we het over weinig eens waren stonden we open voor elkaar en was er sprake van wederzijds respect. De inhoud van onze gesprekken raakte mij diep en al langer zoekende naar meer inhoud en diepgang besloot ik mijn baan op te zeggen en theologie te gaan studeren in 2003. Bij de eerste colleges merkte ik al dat ik vragen kon stellen die ik al heel lang wilde stellen. De studie is voor mij een goede keus geweest. In dit vakgebied voel ik mij meer dan thuis.

Mijn uitdaging is om op de drempel van de kerk te staan. Om met zoveel mogelijk mensen in gesprek te gaan en om mensen buiten de kerk weer te laten kennismaken met de rijkdom van de christelijke taal, rituelen en gemeenschap. Om mensen te laten zien dat we in onze kerk (de oecumenische Dominicuskerk te Amsterdam) nadenken, reflecteren, zingen en bidden over dingen die mensen buiten de kerk net zo goed bezighouden. En om, dankzij invloeden van buiten, nieuwe religieuze taal te vinden. Om oude en nieuwe woorden en handelingen te doen (her)leven.

Ik ben getrouwd met Frank Thuis en heb drie dochters; Noëlle (2000), Romy (2002) en Sofia (2005).

Lees hier het artikel in NRC Next.